Maskers ontmaskerd
We hebben onze wereld op zijn kop gezet met ineffectief beleid dat onbedoelde gevolgen heeft. Dr. Peter Weiss bespreekt de verschillen tussen N95 mondmaskers (“respirators”), chirurgische (medische) en niet-medische (stoffen) maskers. Alleen de N95 maskers zijn volgens hem enigszins effectief – maar in het dagelijkse leven niet draagbaar. De andere maskers zijn totaal zinloos. En mondkapjesdwang is sowieso buitenproportioneel. “Dan kunnen we net zo goed een drankverbod opleggen.” (Uit het Engels vertaald door Aernout Stigter, bron Epoch Times, 11 augustus 2021)
Ik geef het toe, ik was zenuwachtig. Ik had ongeveer 30 minuten voordat ik in de operatiekamer moest zijn. Mijn patiënt had COVID-19, maar had een spoedoperatie nodig. Dit was in augustus 2020, voor de vaccinaties en midden in de hysterie. Ik drukte op de knop voor de kelder. Ik haat kelders.
Toen ik binnenkwam, stond de verpleegster voor me klaar. Mijn N95-masker moest passend gemaakt worden. Een passend masker is van cruciaal belang om te voorkomen dat virale deeltjes aan de zijkanten van het masker naar binnen glippen. Ik zette het eerste masker op. Ze liet me toen een plastic kap over mijn hoofd en bovenlichaam doen. Ze sloot een buisje aan en vroeg me om haar te laten weten of ik een vreemde geur bespeurde of een zure smaak in mijn mond had. Binnen vijf seconden werd ik misselijk van de zure smaak achter in mijn keel. Ze stopte snel en we herhaalden dezelfde test met een ander N95-masker. Deze keer duurde het 30 seconden. Gelukkig paste het derde N95-masker, zonder zure smaak of geur, zelfs niet na drie volle minuten.
Ik was er klaar voor.
Ik droeg een passend N95-masker, een bubbelpak, dubbele handschoenen en een veiligheidsbril. Het voelde alsof ik in een slechte film zat, maar dit gebeurde echt.
Het is nu een jaar later en wat hebben we geleerd over maskers? Alles en toch niets.
Ik was co-auteur van een artikel over N95-maskers dat in 2007 werd gepubliceerd in het American Journal of Public Health. Het is geschreven door mijn broers en nicht, en mijzelf. Ja, we zijn allemaal artsen. Dr. Martin Weiss was de hoofdauteur. Het artikel droeg de titel “Disrupting the Transmission of Influenza A: Face Masks and Ultraviolet Light as Control Measures.”
Een belangrijke boodschap uit dat artikel, dat werd geschreven tijdens de angst rondom H1N1, was dat N95-maskers 95 procent van de aerosolen kunnen tegenhouden, en dat we ze direct zouden moeten produceren. Ze kunnen deeltjes ter grootte van 300 nanometer opvangen, wat het COVID-19-virus zou kunnen tegenhouden.
Hoewel COVID klein genoeg is om door de N95 te glippen, heeft het masker ook nog dichte nanovezels die druppeltjes kunnen opvangen. In de operatiekamer is het de beste die we hebben, tenzij we een volledig N 100 respirator hebben. Toch kan de N95, volgens een artikel dat in april 2020 in Nature Medicine is gepubliceerd, het virus opvangen wanneer het wordt overgedragen door een geïnfecteerd persoon.
Het dragen van gezichtsbedekking in Gucci-stijl, zoals Nancy Pelosi heeft, hetzelfde is als een röntgen technicus vragen om het keukenschort van zijn grootmoeder te dragen bij het maken van röntgenfoto’s.
Het trieste is dat onze oproep voor massaproductie van deze maskers in 2007 niet werd gehoord. We hebben ook verklaard dat het doel vaccinaties en behandelen is. Hoewel we vaccins hebben, blijven de behandelingen ver achter. Zelfs het bespreken van behandelingen wordt nu afgekeurd.
Tegenwoordig worden we voortdurend gebombardeerd met aanbevelingen en zelfs bevelen om buiten maskers te dragen. In Los Angeles County, New York en St. Louis wordt het binnen dragen van maskers verplicht – opnieuw.
Er was een tijd dat ons werd verteld om ze buiten te dragen, zelfs als we alleen waren. Ik heb zelfs mensen alleen, met een masker op, in een auto zien rijden.
Het probleem is dat ze, ondanks de beste bedoelingen, vaak kunnen leiden tot een slecht inschattingsvermogen. Wat is de rol van maskers in het kader van COVID-19-beperkingen? Het is de moeite waard om maskers te ontmaskeren.
Laten we beginnen met N95, zoals ik hierboven heb beschreven. Om effectief te zijn, moet het masker passend zijn. Niet alle N95’s passen goed en er kunnen virale deeltjes ontsnappen. Ze heten eigenlijk respiratoren, geen maskers. Een masker zorgt er voornamelijk voor dat de drager geen druppeltjes of damp uitademt dat anderen bereikt. Een respirator beschermt twee kanten op en kan voorkomen dat de drager aerosolen van anderen inademt.
Er is zelfs een N100, die doet wat de naam impliceert. Een N 100 kan COVID tegenhouden, maar veel succes met het dragen ervan, zeker voor langere tijd. N95 respiratoren zijn niet comfortabel en ik heb moeite om ze lange tijd te dragen. Je wilt echt niet dat je chirurg zich ongemakkelijk voelt. Een aantal collega’s en ik hebben moeten stoppen tijdens operaties om onze gezichten af te vegen en onze maskers opnieuw te stellen.
Links op het plaatje de chirurgische oftewel medische maskers; de “respirator” is de N95, in Europa ook wel FFP2 genoemd.
Chirurgische maskers [ook wel “medische maskers” genoemd, redactie] zijn gemaakt van drie lagen synthetische microvezels en extra fijne synthetische vezels, die veel grotere deeltjes blokkeren, maar die veel kleinere deeltjes die met COVID-19 geassocieerd worden, slecht tegenhouden. Het COVID-19-virus is extreem klein, 60-140 nanometer, wat 1/1000ste van een micron is. In een paper, “Filtration Performance of FDA-Cleared Surgical Masks“, werd verklaard dat “de resultaten suggereren dat niet alle, door de FDA goedgekeurde chirurgische maskers, de dragers ervan een vergelijkbare bescherming zullen bieden tegen infectieuze aerosolen van veel virussen.” Het werd in 2009 gepubliceerd in het Journal of International Society of Respiratory Protection.
Chirurgen dragen om twee redenen chirurgische maskers. Ten eerste willen we niet dat er bloed of lichaamsvloeistof in de mond komt, en ten tweede willen we niet dat ons speeksel of kwijl in de wond terechtkomt. We dragen ze niet voor virale bescherming. Om eerlijk te zijn, zijn er een paar artikelen die beweren dat sommige chirurgische maskers de virale overdracht verminderen, van de persoon die het masker draagt, maar dat veronderstelt dat druppeltjes de belangrijkste oorzaak van overdracht zijn, terwijl ze dat misschien niet zijn. Sommigen geloven dat aerosolen de belangrijkste factor zijn.
Die onderzoeken gaan er ook van uit dat er geen ‘lekkage’ is door slecht passende maskers, aangezien het onderzoeken waren in een gecontroleerde omgeving. Aerosolen zijn de extreem kleine virusdeeltjes die een geïnfecteerde persoon zou uitademen. Druppels zouden iets groter zijn, maar nog steeds minuscuul, en worden gevonden in de damp die je ziet bij niezen of wanneer iemand spreekt of hoest. (Een kanttekening: maskers die je moet knopen zijn effectiever dan maskers met lussen omdat ze voor een betere aansluiting zorgen.)
We horen veel over ‘druppels’. Deze druppels zijn geen speeksel ter grootte van een regendruppel die uit iemands mond komen. Wetenschappers bedoelen meestal iets van minder dan vijf micron (1/5.000 inch). De overgrote meerderheid van COVID-19 wordt verspreid via veel kleinere deeltjes van 1/1.000 micron.
Dr. Kevin Fennely publiceerde in 2020 een paper in The Lancet, waarin hij stelt dat de meeste virale pathogenen in kleine deeltjes worden aangetroffen. Dit is in strijd met de opvatting dat grotere druppeltjes verantwoordelijk zijn voor de meeste virale overdracht. Er zijn andere onderzoeken die aantonen dat zeer kleine deeltjes (minder dan 5 micron groot) wel negen keer zoveel virus kunnen bevatten als grotere deeltjes (druppeltjes). Er wordt ook verondersteld dat deze kleinere deeltjes gevaarlijker kunnen zijn, omdat ze dieper in de longen kunnen doordringen. Een kanttekening hierbij is dat wanneer een druppel op de grond valt, deze vernevelt tot aerosolen en alsnog een probleem is.
Degenen die geloven dat druppeltjes de belangrijkste bron zijn voor COVID-19-infecties, zouden ook het afstand houden moeten ondersteunen, maar niet de anderhalve meter die ons wordt verteld. Het zou eerder ergens tussen de 6 en 9 meter moeten zijn, om precies te zijn. Niemand weet echt waar deze anderhalve meter regel vandaan kwam. Het is hoogstwaarschijnlijk ontstaan tijdens de uitbraak van de Spaanse griep in 1918. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) raadt een afstand aan van één meter. Dit was gebaseerd op werk van een onderzoeker uit 1930 die de verspreiding van tuberculose bestudeerde. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben onlangs de regels omtrent het afstand houden op scholen gewijzigd van 6 voet naar 3 voet (iets minder dan 1 meter).
Dus in feite hebben we onze hele wereld op zijn kop gezet, om beleid met beperkte invloed uit te rollen, terwijl de voorgestelde voordelen ervan, niet opwegen tegen de kosten die ermee gepaard gaan.
COVID-19 is slecht. Het is absoluut verschrikkelijk, vooral als je ouder bent en onderliggende medische aandoeningen hebt die je kwetsbaarder maken. Het goede nieuws is dat het voor de meesten van ons slechts een milde infectie zal zijn, zoals de griep. De kans voor een jonger iemand van onder de 40 om aan COVID-19 te overlijden, kan zo laag zijn als 0,01 procent en zelfs lager als hij is gevaccineerd.
De onbedoelde gevolgen van de draconische maatregelen rondom deze pandemie zijn tragisch. Een recent rapport van The Well Being Trust zegt dat er 75.000 meer sterfgevallen zouden kunnen zijn door wat “dood door wanhoop” (zelfmoord, drugs) wordt genoemd vanwege COVID-19. Die 75.000 zullen jonge mensen zijn, geen bejaarden. Met andere woorden, mensen die niet echt risico lopen door COVID-19.
We worden geteisterd door verkeerde informatie en verwarrende aanbevelingen van onze regering. Vaccins zijn geweldig, ik geloof erin, maar sommige politici, zoals president Joe Biden en vice-president Kamala Harris, verklaarden publiekelijk dat ze geen enkel vaccin zouden vertrouwen dat onder de voormalige president Donald Trump op de markt zou komen, totdat ze zelf de leiding hadden. Draag geen maskers, draag nu wel maskers. Draag twee maskers, want twee is beter dan één. Vaccins zullen je bevrijden, totdat ze dat niet doen. Middelen waarmee COVID-19 behandeld kan worden, worden afgekeurd en je moet wel slecht zijn als je de mogelijkheid ervan zelfs maar suggereert. Dit is geen betrouwbare informatieomgeving.
Stoffen maskers, of zelfs chirurgische maskers, is hetzelfde als een touw om je middel binden tijdens het rijden en beweren dat het een veiligheidsgordel is.
Hoe we een medisch verhaal vertellen, is cruciaal voor succes. De manier waarop we een kankerpatiënt of een chirurgische patiënt vertellen hoe we ze zullen behandelen, bepaalt voor een deel het succes.
En dat plan moet gebaseerd zijn op een rationele balans tussen kosten, baten en vrijheid. We dwingen een kankerpatiënt niet om een behandeling te nemen waardoor hij zal lijden en een soortgelijke benadering zou voor het vaccin kunnen gelden.
Ook al geloof ik in het vaccin, ik begrijp degenen die dat niet doen en respecteer het recht van een gezonde 18-jarige vrouw om het vaccin niet te nemen. Voor de 36 miljoen mensen die COVID hebben gehad, is er geen reden het vaccin te nemen, omdat ze natuurlijke immuniteit hebben. Voor hoe lang weten we niet, maar onderzoek suggereert langdurige immuniteit. Het is eenvoudig te testen en erachter te komen of u nog antistoffen tegen COVID-19 heeft.
In 2007 stelden we voor dat het land grote voorraden N95-maskers zou aanleggen. Niemand luisterde. We zijn nu niet in staat om die maskers te produceren. Ze worden allemaal gemaakt in China. Dus nu kunnen we een masker van kaasdoek dragen en wordt ons verteld dat we ons land redden.
Persoonlijk heb ik geen probleem met het dragen van een masker als het echt nodig is. Het moet gewoon het juiste masker zijn, een N95 of hoger. En toch zijn deze maskers duidelijk oncomfortabel en belasten ze uw systeem extra. Ze maken het moeilijker om te ademen, of in onderzoekstermen, belemmeren de gasuitwisseling. Ik moet vaak stoppen met opereren om mijn masker aan te passen en “op adem te komen”, ik draag al mijn hele professionele leven maskers, dus het is makkelijker voor mij. Ik ben echter niet iedereen.
Het probleem dat we hebben is, hoe bepalen we wanneer het dragen van een masker gerechtvaardigd is? Gevaccineerde mensen, of degenen die hersteld zijn van COVID-19, dwingen een masker te dragen, heeft weinig zin, behalve dat sommige mensen zich veiliger voelen. Een 2-jarige dwingen een masker te dragen is op zijn zachtst gezegd belachelijk.
Bovendien werken regels niet. Het impliciete nieuwe doel om het sterftecijfer door COVID-19 tot nul terug te brengen is onrealistisch en zal nooit gebeuren. Het is nu endemisch. Als we het dragen van maskers verplichten om levens te “redden”, dan kunnen we net zo goed een drankverbod opleggen, aangezien er naar schatting 95.000 doden per jaar vallen als gevolg van alcohol-gerelateerde incidenten. Veel daarvan zijn van dronken chauffeurs die onschuldige omstanders of passagiers doden. Hetzelfde argument kan hier worden aangedragen. Oplossingen moeten realistisch zijn, niet belachelijk.
Ons land zou in staat moeten zijn om zoiets eenvoudigs als N95-respiratoren massaal te produceren en deze binnen het land te distribueren wanneer en indien nodig voor een toekomstige catastrofe. Er zullen zeker meer pandemieën komen. Mijn punt is, als we een masker nodig hebben, zorg er dan voor dat het werkt.
Stoffen maskers, of zelfs chirurgische maskers, is hetzelfde als een touw om je middel binden tijdens het rijden en beweren dat het een veiligheidsgordel is.
Het is ook niet overdreven om te zeggen dat het dragen van gezichtsbedekking in Gucci-stijl, zoals Nancy Pelosi heeft, hetzelfde is als een röntgen technicus vragen om het keukenschort van zijn grootmoeder te dragen bij het maken van röntgenfoto’s.
Dr. Peter Weiss is een frequente gast op lokale en nationale tv, kranten en radio. Hij was 30 jaar lang assistent-klinisch professor OB/GYN aan de David Geffen School of Medicine aan de UCLA, en trad af zodat hij zijn klinische diensten kon verlenen aan mensen in nood toen de COVID-pandemie toesloeg. Hij was ook een nationale gezondheidsadviseur voor de presidentiële campagne van senator John McCain in 2008.
De mening van de auteur vertegenwoordigt niet noodzakelijkerwijs de mening van de redactie.