5 september, Amsterdam

Een persoonlijk verslag van een heel mooi evenement op 5 september in Amsterdam namens Ademvrij.NU. Met dank overgenomen van de website Marjoleinschrijftover.nl. (NB Dat er partijen zijn, zoals Joop.NL van BNNVara en D66-kamerlid Jan Paternotte die deze dag proberen neer te zetten als “ultrarechts” of een uiting van haat is werkelijk te bizar voor woorden. Het enige dat wij hebben gezien is vriendelijkheid en verbinding.)

Ik wilde eigenlijk al heel lang demonstreren. Tegen de coronamaatregelen, de avondklok, de waanzin. Tegelijkertijd vond ik het eng, in een onbekende stad, de beelden van de ME met hun wapenstokken… Toen was daar 5 september. Een demonstratie waarin meer dan zestig organisaties zich verenigden, waaronder Ademvrij.nu, mijn ‘kluppie’. Ik vond dat wel een prettig idee, niet alleen te zijn in zo’n demonstratie, maar ‘met zijn allen’, met mensen die ik ken.

En toen was het 5 september, prachtig weer, zonnig, niet te heet, niet te koud. Mijn man zou mij naar Centraal Station brengen met de auto (hij kan zelf helaas zo’n stuk lopen lichamelijk niet aan), dus we besloten redelijk vroeg weg te gaan in verband met de te verwachten drukte. Misschien wel meer dan bij de F1 in Zandvoort? Dan zouden er meer dan 70.000 mensen moeten zijn! De Ademvrij-club zou verzamelen achter het Centraal bij de ponten. Ik was er ruim als eerste, het was nog rustig, geen demonstrant te bekennen. Ik heb daar lekker gezeten in het zonnetje, mensen kijken. Al die mensen op die ponten dragen mondkapjes! Wat vreselijk! Ze staan gewoon in de buitenlucht!

Na een tijd hoorde ik ineens een boel rumoer op een arriverende pont. Vlaggen, trommels. Het kwam de pont af en ging zo de stad in. Ik ging nog even naar het toilet, nu kon het nog tenslotte. Daar waren allemaal dames met Hart voor Vrijheid T-shirts, hartstikke gezellig! Inmiddels druppelden ook mijn mede-ademvrijers binnen en togen we naar de Dam! Wow, wat een mensen. Op de Dam konden we helemaal niet komen, zo vol was het al. We hebben nog wat groepsfoto’s gemaakt, zo vaak zien we elkaar nou ook weer niet in levenden lijve en we hebben natuurlijk onze nieuwe folder en stickers uitgedeeld.

Wanneer gaan we nou lopen? Het was al twaalf uur geweest. Ineens leek er meer ruimte te komen op de plek waar wij stonden, maar we konden nog niet zien dat mensen al liepen, tot het ineens leeg begon te lopen, ow, we lopen al! Gauw aangesloten en gaan. Eerst dachten we dat we echt helemaal achteraan liepen, maar toen ik op een gegeven moment omkeek, was ook de straat achter mij nog helemaal vol met mensen.

Wow! Binnen no time waren we een groot deel van de groep kwijt en toen ik aan de praat raakte met een mevrouw die alleen was, was ik de rest van de groep helemaal kwijt. Maakt ook niet uit, ik was de groep niet kwijt, ik liep er middenin! En wat een groep zeg! Allemaal vrolijke, vriendelijke mensen, de stemming was geweldig! Allemaal met één doel: wij willen onze vrijheid, we willen niet beperkt worden door QR codes, geen medische apartheid, geen zogenaamd vrijwillige, maar stiekem toch redelijk verplichte, vaccinatie.

Er waren opvallend veel mensen die voor het eerst op een demonstratie waren, net als ik, die niet van Amsterdam houden, die niet van mensenmenigtes houden, maar die vonden dat ze nu hun stem moesten laten horen, om zichzelf en hun kinderen nog recht aan te kunnen kijken. Het moet echt stoppen nu. Er was nauwelijks politie te bekennen, hier en daar liepen er twee tussen de groep of stonden langs de kant.

Een paar uur lopen in de zon, tussen zingende, joelende mensen, tussen gele paraplu’s, hart voor vrijheidstickers, NOS = fake news-stickers. Ik denk dat de vuilnisbakken in Amsterdam helemaal beplakt zijn. Zo ook twee politiebussen die ergens geparkeerd stonden! Toen de route vlak langs het Centraal Station leidde, riepen mijn voeten of het geen goed idee was om daar maar heen te gaan in plaats van terug naar de Dam, maar ik wilde de beleving helemaal meemaken en ging verder, naar het eindpunt, de Dam. Daar nog even rondgelopen en toen mijn man gebeld, ik ging naar het station, maar zien of hij daar nog kon komen met de auto. Maar dat lukte gelukkig en een uurtje later kon ik op de passagiersstoel neerploffen, moe maar voldaan. Het was goed verlopen, geen incident is er geweest. Hoeveel mensen zouden er nou geweest zijn? Schattingen waren er dat het er toch wel meer dan 50.000 geweest moesten zijn.

Begin van de avond kwam de melding dat politie en de veteranen het erover eens waren dat het tussen de 235.000 en 250.000 mensen moeten zijn geweest! Wow… echt wow… De kranten hadden het over enkele tienduizenden, daarna afgerond naar 10.000 en hier en daar werd 20.000 gemeld. Lachwekkend hoe kranten de aantallen mensen die dit soort demonstratie bezoeken altijd sterk naar beneden afronden. Ze willen maar niet bekend maken dat de groep die tegen de maatregelen is toch echt heel groot is.

Het is zelfs zo erg dat op het moment dat ik dit schrijf, de ochtend na de demonstratie, het nieuws over de demonstratie in de msm op internet al nauwelijks is terug te vinden. Dus die stickers, NOS=fake news, die kloppen . Joop (BNN-VARA) noemt het een ultrarechtse demonstratie, wat falikante nonsens is en Jan Paternotte van D66 noemde het een ranzige cocktail van homohaat, antisemitisme, fake news en intimidatie. Dat is niet wat het was. Het was een prachtige mars door Amsterdam met een grote groep gelijkgestemden die uit alle lagen van de bevolking kwamen en waar niet één incident is voorgevallen. Het was verbinding, liefde, saamhorigheid. We hebben laten zien hoe groot de groep is die niet instemt met de medische apartheid, want iedere persoon die meeliep in de tocht, symboliseerde meerdere mensen die om wat voor reden dan ook, niet aanwezig waren.

Laat je dus niet intimideren en in een hoek drukken. Laat je niet vaccineren omdat je denkt dat je een kleine minderheid bent en dat je er uiteindelijk toch niet aan ontkomt. Dat is wat ze je willen laten geloven, tot het te laat is en die spuit erin zit. Je bent niet alleen, we zijn met heel veel en we zijn er voor elkaar, voor de vrijheid. We hebben ons verbonden, en dat hebben we gisteren laten zien.

Bron: https://marjoleinschrijftover.nl/5-september-amsterdam/