Avonturen in mondkapjesland

Journalist Annelies Strikkers beschouwt mondkapjesdragers als leden van een sekte, die door de overheid wordt geleid. In dit artikel gaat zij in op haar persoonlijke ervaringen als niet-mondkapjesdrager en vraagt haar medeburgers of het niet tijd wordt om zich te bevrijden uit de sekte en weer gewoon een glimlachend mens te worden. Dit artikel is eerder gepubliceerd op haar website The Hanging Tree.

Waar er nu bij de EU druk gesproken wordt over een vaccinatiepaspoort, dat de oplettende kijker al lang aan zag komen, wordt hier in Nederland de mondkapjesplicht stilzwijgend verlengd. Sinds 1 december is het verplicht om mee te doen aan een toneelstuk, waarbij de fanatieke dragers zichzelf op de borst slaan. Want wat deugen we met z’n allen. Dat een niet-medisch mondkapje niet helpt tegen de verspreiding van een virus, is bijzaak. Stapje voor stapje worden vrijheidsbeperkende maatregelen genormaliseerd.

Vanaf het begin verzet ik mij tegen het dragen van een mondkapje. Ik heb er tot nu toe ook nog geen gedragen.

Waarom draag ik geen mondkapje?

De Covid19 pandemie gaat over een virale overdracht. Niet-chirurgische maskers zoals stoffen maskers doen niets om virale overdracht te voorkomen. Het is zelfs wetenschappelijk nog nooit aangetoond dat medische gezichtsmaskers virale overdracht voorkomen of tegengaan. In een grote Deense studie is er geen enkel statistisch effect gevonden in de verspreiding van het sars-cov-2 virus na het verplicht stellen van mondkapjes. [Zie ook het uitgebreide literatuuroverzicht op deze website, redactie.]

Het universitair ziekenhuis in Leipzig heeft wel geconstateerd dat het langdurig dragen van mondkapjes het welzijn, de prestaties en de weerstand van gezonde mensen aanzienlijk vermindert.

Al het bovenstaande is voor mij al voldoende om geen mondkapje te dragen. Maar er zit voor mij, en ik denk voor velen, veel meer achter.

De wereld is een grote ziekenhuisgang geworden. Je wordt er elke dag, elk moment, aan herinnerd dat er iets rond gaat waar je “bang” voor moet zijn.

Met het bedekken van je ademhalingsorganen, wat al benauwend genoeg is, bedek je ook de helft van je gezicht. Je bent uitdrukkingsloos, geen individu meer. Een gemaskerd anoniem persoon die schichtig door de winkel loopt alsof het killervirus elk moment toe kan slaan.

De wereld is, buiten je eigen huis, een grote ziekenhuisgang geworden. Je wordt er elke dag, elk moment, aan herinnerd dat er iets rond gaat waar je “bang” voor moet zijn. Dit is ook de reden voor het instellen van de mondkapjesplicht; het zou gedragsverandering teweeg kunnen brengen. Verplicht worden om mee te werken aan een experiment tot gedragsverandering is echter niet toegestaan.

Ik heb direct bij het dringend advies besloten dat hier mijn grens lag. Ik doe niet mee aan zo’n experiment, een afgedwongen kledingstuk waarbij ik mijn ziel en uitdrukking verlies. Dit besluit is voor mij niet zonder gevolgen geweest. De “baat het niet dan schaadt het niet” mondkapjessekte is genadeloos.

Mondkapsekte

“Ik weet wel dat zo’n mondkapje helemaal niets doet tegen de verspreiding van een virus, maar ik vind toch dat we het moeten dragen. Al is het alleen maar om te laten zien dat er iets ernstigs aan de hand is.” Dit is een uitspraak van een familielid waar ik een week wakker van gelegen heb.

Dit familielid, die ik beschouw als een normaal weldenkend mens, deed een uitspraak dat niet zou misstaan in een religieuze sekte. Natuurlijk beseft dit familielid niet, zoals het een goed sektelid betaamt, dat dit een compleet krankzinnige uitspraak is. Het verplichten van symbolische uitingen, dat je dat normaal vindt, ik krijg er de rillingen van.

Mondkapjesplicht Hogeschool

Gelijk na het dringend advies van de overheid, kwam Hogeschool Windesheim met een mondkapjesplicht in al hun gebouwen. Ik doe hier een deeltijdstudie en heb dus direct een bezwaarbrief geschreven. De bezwaarbrief kun je onderaan dit opiniestuk inzien. Wat volgde was een gesprek tussen mij en twee directeuren van de Hogeschool. Een van deze directeuren is de voormalig voorzitter van het Raad van Bestuur bij de NPO, je kunt al wel raden hoe dat gesprek ging.

Ze wilden vooral benadrukken dat we het “samen doen” en dat zo’n mondkapjesplicht maar tijdelijk zou zijn. De (wetenschappelijke) feiten en bezwaren werden afgedaan als “een mening”.

Ik besloot mijn rug te rechten, de mensen recht in de ogen te kijken en heel vrolijk te zijn in de supermarkt. Dit werkt.

Hoe fanatiek de mondkapjes sekteleden zijn heb ik aan den lijve kunnen ondervinden toen ik in november mondkaploos op de campus verscheen. Direct na binnenkomst in het gebouw, waar tussen mij en de eerstvolgende student 50 meter zat, werd ik nageroepen door beveiligers met zwarte mondkappen. “Mondkap op NU!”, werd er geschreeuwd.

Toen ik aangaf dat niet te doen werd ik door twee beveiligers vastgepakt aan mijn armen om mij naar buiten te escorteren. Enige discussie was niet mogelijk, ik werd uit het schoolgebouw gezet als ik geen mondkap op wilde zetten. Let wel, dit is een studie waar ik meer dan 2000 euro in het jaar voor betaal. Vlak voor de uitgang heb ik geroepen dat ik een medische uitzondering ben, waarna ze mijn gegevens hebben genoteerd en ik toch door kon lopen. Nog rillend van wat mij net gebeurd was heb ik nog “stelletje nazi’s!” naar ze geroepen. Sindsdien ben ik niet meer op de campus geweest.

De supermarkt soap

Nu alle andere “niet-essentiële” winkels dicht zijn, komen alle sekteleden samen in de supermarkt. Het ene mondkapje nog bloemiger dan de andere, als je onderdrukt wordt moet dat natuurlijk wel fashionable.

Ik zal eerlijk zijn, ik ging de eerste weken met een steen in mijn maag naar de supermarkt. De spanning die het met zich meebrengt om als enige rond te lopen in een massa mondkapjes was bijna ondraaglijk voor mij. Deze houding zorgde er denk ik voor dat diverse sekteleden het aandurfden om nare opmerkingen naar mij te maken. Zo is er door een man tegen mij gezegd dat hij “gisteren al iemand op zijn bek geslagen had omdat hij geen mondkapje droeg” en heeft een andere man keihard “mondkapje!!” in mijn oor geschreeuwd.

Nadat een vrouw met “1,5 meter!” op haar mondkapje tegen mij zei dat ik me moest schamen, heb ik besloten een andere houding aan te nemen. Blijkbaar voelden de sekteleden het aan dat ze mij op zo’n manier konden aanspreken. Ze vonden mij een minderwaardig mens. Ik besloot mijn rug te rechten, de mensen recht in de ogen te kijken en heel vrolijk te zijn in de supermarkt. Dit werkt.

In toenemende mate krijg ik knipogen en duimpjes omhoog van mensen die hun mondkap al onder hun neus hebben hangen. De sekteleden houden zich stil, met uitzondering van een incidentele boze blik.

Bevrijd jezelf

Onze sekteleider, de overheid, houdt ons in een houdgreep. Ze hebben het voor elkaar gekregen dat wij elkaar gaan aanspreken, of bevechten, als het gaat om het volgen van de opgelegde regels. Massaal is het kritisch denkvermogen uitgeschakeld en is nog maar 1 ding belangrijk: deugen.

Je deugt als je jezelf benauwt met een niet-werkend lapje voor je gezicht, je deugt als je klapt voor de zorg, je deugt als je anderen aanspreekt op “abnormaal” gedrag. Je deugt als je laat zien dat er iets heel ergs aan de hand is. Ik moet toegeven; dit heeft de overheid, in samenwerking met de media, vakkundig gedaan.

De groep die eigenlijk geen mondkapje wil dragen is groot, zij doen dit alleen omdat de overheid dit van ze vraagt. Voor het dringende advies zag ik vrijwel geen mens met een mondkap lopen. Dit zegt genoeg.

Zo is er door een man tegen mij gezegd dat hij “gisteren al iemand op zijn bek geslagen had omdat hij geen mondkapje droeg” en heeft een andere man keihard “mondkapje!!” in mijn oor geschreeuwd

Daarnaast is er een groep die helemaal geen mondkap wil dragen, maar het toch doet omdat ze geen boete of gedoe willen. Ik wil een oproep doen aan deze laatste groep. Wordt het niet eens tijd om die mondkap af te gooien en onze hersens weer aan te zetten? Kunnen we het over eens worden dat we een morele plicht hebben om tegen mensenrechten schendende wetgeving in te gaan?

Het stilzwijgende verlengen van de mondkapjesplicht is voor mij een teken aan de wand. Ook de nieuwe routekaart coronamaatregelen, waarin het dragen van een mondkapje een standaard regel is die op geen enkel niveau weggaat, zegt mij genoeg. Het mondkapje moet een onderdeel van ons leven worden. Het teken van onderwerping aan de regels van de overheid gaat niet meer weg.

Wij kunnen dit stoppen door het gewoon niet meer te doen.

Bevrijd jezelf van de mondkapsekte. Je redt er de samenleving mee.